Het begon allemaal ver weg, zo’n dikke 8.500 km van hier. En wat bleek, binnen no time was de eerste (intelligente) lockdown een feit. Negen maanden later, midden in de tweede (of misschien wel aan de vooravond van de derde) golf, hebben we zakelijk en privé direct of indirect te maken met (soms verstrekkende) gevolgen van deze pandemie. Los van de zakelijke tegenslag is natuurlijk het menselijk leed van ernstig zieke of misschien wel overleden familie, vrienden of bekenden dat ons het meeste raakt.
Goed om daar tijdens dit schrijven bij stil te staan.
Terwijl je dit leest, zitten we vlak voor kerst. Feestdagen die zich normaal gesproken kenmerken door gezelligheid, familiebezoek en gezamenlijk eten. Dit jaar zal dat anders zijn. Maximaal drie gasten per dag, waardoor de kerstdagen en het uitluiden van het oudejaar er anders uit zien. Zonder veel van je vrienden, zonder vuurwerk; je zou er somber van worden.
En toch ben ik niet somber, ik ben trots!
Trots op de BSNC, op haar leden, op het bureau en op de vele vrijwilligers!
Trots op de leden, die de BSNC trouw zijn gebleven, ondanks dat we niet alles konden doen wat we normaal doen en dus het “ontmoeten” in het gedrang kwam, ondanks dat onze jaarlijkse hoogtepunten niet door konden gaan (zoals ConGRAS, de vakbeurs sportaccommodaties, onze ledendag in Amsterdam). Trots op het bureau, Jeanine, Hans en Juul (en natuurlijk ook nog Janine en Fridy) die knetterhard doorgewerkt hebben, voor elk probleem een oplossing bedachten, die de digitalisering van de bijeenkomsten hebben geregeld, die mooie nieuwsbrieven hebben doen uitgaan enz. enz. Dank jullie wel!
En last but not least de vrijwilligers, onze “vooruitgeschoven posten” die vrijwillig maar zeker niet vrijblijvend de belangen van de branche en dus de belangen van de BSNC hebben behartigd. We hebben afgelopen jaar vele deuren geopend en onze positie als branchevereniging behoorlijk versterkt, mede door– of eigenlijk vooral door jullie inzet. Dank!
Gaat het allemaal van een leien dakje? Nee natuurlijk niet. Waar gehakt wordt vallen spaanders, waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Maar hoe mooi is het, dat we elkaar daarop kunnen aanspreken, er met elkaar dan ook weer uitkomen en er bovenal veel van leren. Ik zie dat we als branche elke keer weer stappen maken.
Daarom kijk ik ook met veel plezier en enthousiasme uit naar 2021!
Terugkijkend op dit (corona-)jaar is het vertrek van zowel Janine als Fridy niet onopgemerkt gebleven. Helaas konden we niet op een “normale” manier afscheid nemen en beide dames bedanken voor hun inzet de afgelopen jaren. Ook Ties heeft na ruim zes jaar het penningmeesterschap overgedragen aan Ron Leppers. Bedankt Ties, welkom Ron. En de laatste in dit rijtje is Coen. Ook hij heeft zijn twee termijnen erop zitten en dat betekende een einde aan zijn bestuurslidmaatschap. Dank je wel, Coen. Vanuit de PABA is Goof toegetreden tot het algemeen bestuur, welkom Goof.
Afgelopen jaar zijn we opgeschrikt door het plotseling overlijden van een actief lid binnen de BSNC, Ben Demmers. Ben, rust zacht.
Rest mij niets dan iedereen goede kerstdagen te wensen en natuurlijk een fantastisch 2021!
Edward van der Geest
Voorzitter
